Mondhygiëne (Paro)

Dit is een voorbeeld van gezond tandvlees. Het tandvlees is roze van kleur, ligt strak tegen de tanden aan en bloedt niet bij het poetsen of bij het eten. De wortel zit vast in het kaakbot d.m.v. vezels. Er zit een natuurlijke ruimte tussen tand en tandvlees van 2 à 3 mm.

Als u eet en drinkt wordt er op de tanden en kiezen een geel laagje gevormd. Dit is tandplak. Plak bestaat voornamelijk uit bacteriën, als dit te lang op de tanden en kiezen blijft liggen, zullen de bacteriën het tandvlees zodanig irriteren dat het rood, slap en gezwollen wordt. Dit noemen we "gingivitis". Op een gegeven moment kan de plak verkalken en wordt het tandsteen. Tandsteen is hard en kan niet d.m.v. poetsen worden verwijderd.

Wanneer de ontsteking van het tandvlees zich richting het kaakbot uitbreidt, spreken we van parodontitis. Hierbij laten de vezels los en lost het kaakbot op. Hierdoor wordt de ruimte tussen tand en tandvlees groter. Dit noemen we een pocket.

In de pockets wordt steeds meer tandsteen gevormd, wat tot gevolg heeft dat er steeds meer kaakbot verloren gaat. Dit kan tot een zodanig ver stadium leiden dat de tanden en/of kiezen geen houvast meer hebben, los gaan staan en er uiteindelijk uit vallen.

Op röntgenfoto's is het botniveau duidelijk zichtbaar. Deze zijn van belang voor een goede diagnose.

Tandsteen en tandplak kun je niet zelf uit de pocket verwijderen. Daarvoor moet je naar de mondhygiënist.

De behandeling:
Met speciale instrumenten wordt tandsteen/tandplak uit de pocket verwijderd en wordt het worteloppervlak zo glad mogelijk gemaakt.

Na de behandeling ontstaat er een verkleving van de tand/kies aan het worteloppervlak. Dit heeft tot gevolg dat de pocket minder diep wordt. Het kaakbot groeit niet meer aan en blijft op hetzelfde niveau als voor de behandeling.

Een pocket van 6 mm

Een pocket van 3mm

Na enkele maanden wordt een herbeoordeling uitgevoerd. Hierbij wordt gekeken of de parodontitis nog aanwezig is. Als na de herbeoordeling blijkt dat er nog parodontitis aanwezig is, kan dit komen doordat er nog tandplak en tandsteen boven en/of onder de tandvleesrand zit.
Tandplak en tandsteen boven de tandvleesrand zijn het gevolg van een onvoldoende mondhygiëne. De vervolgbehandeling richt zich dan met name op het verbeteren van het mondhygiëneniveau.
Indien er sprake is van tandsteen in de pocket, komt dit vaak doordat dit zich bevindt op voor de tandarts en mondhygiëniste moeilijk bereikbare plaatsen.

Om deze plaatsen toch goed te kunnen reinigen kan het noodzakelijk zijn dat een operatieve behandeling (flap-operatie) wordt uitgevoerd.

Bij een flap-operatie wordt, onder plaatselijke verdoving, het tandvlees los gemaakt en opzij geflapt. Het ontstoken weefsel en achtergebleven tandsteen kan nu goed onder direct zicht verwijderd worden van het worteloppervlak.

Na het reinigen van het worteloppervlak wordt het tandvlees weer rond de tanden en kiezen vast gehecht. Om het gehechte tandvlees te beschermen, wordt het soms met wondverband bedekt. Een week later is de wond meestal genezen. Na de genezing is het tandvlees wel wat teruggetrokken.

Parodontitis komt vaker voor bij rokers dan bij niet-rokers. Bovendien is de afweer minder bij rokers. Hierdoor reageren rokers minder goed op de behandeling van parodontitis dan niet-rokers.

Diabetes mellitus (suikerziekte), stress, zwangerschap, medicijngebruik kunnen invloed hebben op de mondgezondheid. Daarom is het belangrijk dat uw tandarts en mondhygiënist op de hoogte zijn (en blijven) van uw gezondheid.

De bovenstaande behandelingen zijn hiernaast schematisch weergegeven in het zogenaamde paroprotocol.